Insetting węglowy a offsetting węglowy
W świetle rosnących wyzwań klimatycznych i legislacyjnych branża logistyczna stanęła w obliczu pilnej potrzeby ograniczenia wpływu swojej działalności na środowisko naturalne i tym samym podejmowania działań stopujących tę tendencję poprzez tworzenie bardziej zrównoważonych łańcuchów dostaw.
W 2022 r. światowa emisja CO2 wyniosła 37150 MtCO₂. Na międzynarodowej arenie Polska zajmowała wówczas 19. miejsce wśród największych emitentów z wartością 323 wyemitowanych MtCO2. Warto zwrócić uwagę również na to, że 8% światowych emisji jest spowodowanych transportem towarowym związanym z handlem.
Dwa terminy, które zyskały na znaczeniu w tym kontekście to carbon insetting i carbon offsetting. Warto zapoznać się z tymi pojęciami i działaniami, jakie kryją się za tymi podejściami. Mimo że obie strategie mają na celu zmniejszanie dwutlenku węgla w atmosferze, różnią się wpływem na procesy zachodzące w i na zewnątrz organizacji.
Kompensacja emisji dwutlenku węgla
Kompensacja emisji dwutlenku węgla to przyjęta praktyka już od wielu lat. W jej ramach organizacje kompensują / offsetują emisje gazów cieplarnianych poprzez inwestowanie w projekty, które zmniejszają lub usuwają równoważną ilość wyprodukowanych emisji w innym miejscu. Projekty kompensacji to często certyfikowane przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska, efektywności energetycznej lub energii odnawialnej, których celem jest zmniejszenie, unikanie lub usuwanie emisji gazów cieplarnianych z atmosfery, co ma przyczyniać się do łagodzenia skutków zmiany klimatu. Projekty kompensujące często poza swoim celem kompensacji wspierają społeczności poprzez edukację związaną z rolnictwem, energią, zapewnienie pracy czy ochronę dzikich siedlisk zwierząt.
Mimo to poleganie wyłącznie na kompensacji emisji dwutlenku węgla bez niezbędnej redukcji emisji w skali globu jest niewystarczającym działaniem, które nie zbliża wystarczająco szybko do spełnienia zobowiązań dotyczących zerowej emisji netto. Projekty te są rozwiązaniami pobocznymi, ponieważ nie zajmują się w zdecydowany sposób wiodącymi źródłami emisji dwutlenku węgla danej organizacji i nie wpływają na fundamentalną zmianę działalności przedsiębiorstwa. Firmy nie powinny opierać swojej strategii ESG wyłącznie na kompensacji emisji, bez widocznych działań mających na celu ich redukcję.
Offseting, aby był wartością, powinien być dopełnieniem innych działań redukcyjnych lub insettingu i dotyczyć procesów, w których emisje ciężko zredukować. Nie powinien być rozwiązaniem docelowym.
Insetting węglowy
Carbon insetting to pojęcie odnoszące się do redukcji emisji dwutlenku węgla w sferze wpływów firmy, czyli w ramach własnego łańcucha wartości. Zamiast inwestować w projekty zewnętrzne, organizacje stosujące carbon insetting koncentrują się na redukcji emisji bezpośrednio związanych z ich działalnością.
- INsetting – włączanie rozwiązań redukcyjnych w organizacji
- OFFsetting – włączanie działań poza łańcuchem wartości organizacji
Podsumowując, insetting polega na inwestowaniu w zrównoważone praktyki wewnątrz własnego łańcucha wartości w celu redukcji emisji; offsetting to sytuacja, w której firmy płacą, aby ich emisje zostały zrównoważone w innej lokalizacji na Ziemi.
Insetting węglowy w branży logistycznej
W branży logistycznej ograniczanie emisji dwutlenku węgla może obejmować przegląd i optymalizację tras transportowych lub zmianę wyżej emisyjnego środka transportu na niżej (np. zastąpienie połączeń drogowych kolejowymi lub lotniczych morskimi) czy stosowanie biopaliw drogowych, morskich i lotniczych, np. w modelu bilansowania masy. Chodzi o podejmowanie działań, które zminimalizują ślad węglowy w każdym etapie łańcucha dostaw.
Insetting węglowy i offsetowanie emisji dwutlenku węgla są cennymi narzędziami w procesie dekarbonizacji łańcuchów dostaw. Łącząc te strategie, firmy mogą stworzyć bardziej zrównoważony i przyjazny dla środowiska łańcuch dostaw, przyczyniając się do szerszych globalnych wysiłków na rzecz walki ze zmianą klimatu.
Rozwiązania Kuehne+Nagel
Kuehne+Nagel realizuje strategię, poprzez którą wspomaga partnerów – zarówno dostawców, jak i klientów – tworząc rozwiązania redukujące emisje z zakresu 3. Klienci mogą korzystać z biopaliw w transporcie morskim, drogowym i lotniczym, jak i pojazdów elektrycznych w modelu Book&Claim.
W ramach inicjatyw skierowanych do dostawców, Kuehne+Nagel zobowiązało się do wsparcia pierwszego na świecie zakładu produkcyjnego syntetycznego SAF w Niemczech; rozszerzenie oferty insettingu dla pojazdów ciężarowych na usługi realizowane przez przewoźników, jak i nawiązania partnerstw z liniami lotniczymi i armatorami na szersze wykorzystanie biopaliw. Do tej pory Kuehne+Nagel nawiązało współprace z Air France KLM Martinair Cargo w ramach uruchomienia pierwszej neutralnej węglowo trasy lotniczej między Ameryką Północną i Europą; z American Airlines na wykorzystanie ponad 11 mln litrów zrównoważonego paliwa lotniczego czy z IAG Cargo poprzez realizację bezemisyjnych lotów charterowych ze Stuttgartu do Atlanty. Więcej informacji odnośnie partnerstw można znaleźć na stronie w newsroom.
Rekomendacje Science Based Targets
SBTi (Science Based Target Initiative) przyznaje, że scenariusz zerowej emisji może nie być wykonalny dla wielu branż. Chociaż nadal możliwe jest, aby organizacja była zerowa netto, jednocześnie doświadczając niewielkiego procentu nieuniknionych emisji resztkowych.
Model redukcyjny jest jednym z trzech elementów w kierunku dekarbonizacji zgodnie z podejściem rekomendowanym w ramach inicjatywy Science Based Targets:
- mierz – pomiar emisji w łańcuchu dostaw bazujący na wiarygodnych danych;
- unikaj – analiza danych, optymalizacja i konsolidacja, propozycje przejścia na inny rodzaj transportu, wybór innego przewoźnika na rzecz poprawy wydajności i unikania emisji;
- redukuj – m.in. zastosowanie nowych technologii i nadanie priorytetu paliwom niskoemisyjnym takim jak SAF, biopaliwo, HVO w celu ograniczenia emisji.
Mimo że redukcja emisji w zakresie 3. jest wyzwaniem, to coś, nad czym możemy aktywnie pracować w odniesieniu do każdej usługi, produktu i rozwiązania.
Źródło: Global Carbon Atlas