Aby dotrzeć do klientów, Twoje produkty muszą przekraczać granice międzynarodowe. Bywa to skomplikowanym procesem wymagającym wypełniania dokumentacji i deklaracji prawnych. Aby upewnić się, że proces ten przebiega bezproblemowo, kluczowym elementem odprawy celnej jest prawidłowe sklasyfikowanie produktów. W tym poradniku wyjaśniamy podstawy systemu klasyfikacji celnej, aby pomóc Ci w zrozumieniu tego istotnego procesu.
Czym jest system zharmonizowany i dlaczego jest on tak ważny?
System zharmonizowany (HS) został opracowany przez Światową Organizację Celną jako uniwersalny międzynarodowy system klasyfikacji produktów opisujący wszystkie towary, które mogą stanowić przedmiot międzynarodowych transakcji handlowych. Aby towar mógł z powodzeniem zostać przesłany za granicę, należy zadeklarować odpowiedni kod HS (zwany również kodem HTS). Na podstawie tego kodu ustalane jest odpowiednie cło i stawka podatku dla danego produktu.
Jak to działa?
System kodów HS wykorzystuje przyjęte na całym świecie 6-cyfrowe numery jako podstawę do klasyfikacji w lokalnym kraju. System HS składa się z 5 300 opisów artykułów lub produktów, które pojawiają się jako nagłówki i podtytuły. Teoretycznie wszystkie kraje przystępujące do porozumienia HS powinny przypisywać dany produkt do tej samej sekcji, działu, nagłówka i podtytułu, ale w praktyce mogą występować rozbieżności.
Niestety nie wszystkie kraje stosują te same wersje systemu HS bądź nie interpretują zasad w ten sam sposób. Ta niepewność, a także coraz większa złożoność produktów, dotychczasowe orzeczenia i brak doświadczenia w odniesieniu do technicznych aspektów produktów nakładają się na siebie, prowadząc do powstawania złożonych, niespójnych i ryzykownych reguł klasyfikacyjnych, które trudno poprawnie zinterpretować.
Kto jest odpowiedzialny za klasyfikowanie towarów?
Jako importer lub eksporter jesteś prawnie zobowiązany do prawidłowego sklasyfikowana nadawanych towarów. Kuehne+Nagel prawidłowo składa tę klasyfikację w Twoim imieniu w urzędzie celnym.
Dlaczego klasyfikacja HS obarczona jest tak dużym ryzykiem.
Klasyfikacja HR jest problematyczna z uwagi na ryzyko niepoprawnego sklasyfikowania produktu, co może zakończyć się naliczeniem nieprawidłowego cła i podatku. Może to skutkować wystawieniem rachunku korygującego z tytułu zaległych należności za wszystkie nieprawidłowo sklasyfikowane towary, co z kolei może spowodować nałożenie wysokich kar i grzywien, a nawet konfiskatę lub zniszczenie towarów.
Nieprawidłowa klasyfikacja może również skutkować nadpłatą cła i podatków, co miałoby negatywne konsekwencje dla przepływów pieniężnych w przedsiębiorstwie. Można złożyć wniosek o zwrot nadpłaconego cła, ale wówczas konieczne jest pełne umotywowanie takiej korekty i roszczenia.
Klasyfikacja taryf celnych wymaga solidnych podstaw teoretycznych i doświadczenia. Nie każdy importer lub eksporter takie doświadczenie posiada. Kuehne+Nagel od ponad 125 lat zajmuje się międzynarodowym transportem towarów. Poprawne zgłaszanie towarów w urzędach celnych jest kluczowym elementem naszych usług. W skład naszych zespołów ds. zgodności z przepisami celnymi i handlowymi z całego świata wchodzą eksperci z dziedziny klasyfikacji HS, którzy chętnie służą poradą co do tego, jak najlepiej sklasyfikować dany produkt.
Jaką pomoc może zaoferować firma Kuehne+Nagel?
Nasz personel ds. zgodności z przepisami celnymi i handlowymi jest na bieżąco ze wszystkimi kwestiami celnymi. Wymagamy od jego członków profesjonalnych kompetencji w tych obszarach w celu zapewniania wsparcia dla upoważnionego podmiotu gospodarczego (AEO).
Możemy wykryć ewentualne czynniki ryzyka w Twojej klasyfikacji i zoptymalizować ją, oferując dodatkowe korzyści – takie jak legalna reklasyfikacja i zmniejszenie stawek cła – oraz możliwość zawieszenia cła. Aby dowiedzieć się więcej na temat naszych usług doradztwa w dziedzinie klasyfikacji HS i naszego szerokiego wachlarza usług celnych i handlowych, prosimy o kontakt.
Chcesz dowiedzieć się więcej o klasyfikacji taryf celnych?
Posłuchaj podcastów z ekspertką ds. odpraw celnych, Agnieszką Juszkiewicz, która posiada ponad dwudziestoletnie doświadczenie w agencji celnej.
- Taryfikacja celna towarów. Agnieszka odpowiada na pytania dotyczące taryfikacji celnej towarów.
- Kontrole w portach, o tym jak wyglądają kontrole celne, jak się do nich przygotować i na co należy zwrócić uwagę.
Najczęściej zadawane pytania
Jak mogę klasyfikować towary?
Nie wszystkie produkty mogą zostać łatwo sklasyfikowane. Opisywanie niektórych artykułów jest proste, takie produkty można znaleźć w krajowym wykazie lokalnych taryf celnych – który często dostępny jest w internecie. Należy zawsze czytać noty wyjaśniające zawarte w opisie taryfy. Mogą one włączać lub wykluczać pewne artykuły oraz zawierać dodatkowe wytyczne.
Jeśli Twój produkt nie może zostać jednoznacznie sklasyfikowany bądź nie figuruje w indeksie, należy zastanowić się, jaką ma postać lub do czego służy. Zadanie to bywa skomplikowane – należy wówczas skorzystać z ogólnych zasad interpretacji (General Rules of Interpretation, GRI).
Jeśli sklasyfikowanie produktu wymaga zastosowania GRI, najprawdopodobniej warto zasięgnąć porady eksperta.
Jak wygląda struktura klasyfikacji HS?
Zgodnie z systemem HS towary przypisywane są do jednej z 21 sekcji, a następnie do określonych działów, nagłówków i podtytułów (w tej kolejności). Na przykład męskie koszulki bawełniane klasyfikowane są w następujący sposób:
- Sekcja HS: Sekcja XI: Materiały i artykuły włókiennicze
- Dział HS: Dział 62: „Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, inne niż z dzianin”
- Nagłówek HS: Nagłówek 6205: „Koszule męskie lub chłopięce”
- Podtytuł HS: Podtytuł 620520: „Bawełniane”
Jakie inne cele ma system HS?
Klasyfikacja HS jest stosowana również przez rządy i agencje celne na całym świecie w celach związanych z zarządzaniem towarami objętymi nadzorem, dodatkowymi podatkami, stosowaniem reguł pochodzenia, kontrolą kwot i monitorowaniem cen, a także analizą, środkami bezpieczeństwa oraz profilowaniem ryzyka i podobnymi zastosowaniami.
Jakie są przykłady ogólnych zasad interpretacji?
Oto 6 zasad klasyfikacji towarów w systemie HS. Ich celem jest umożliwienie jednolitej interpretacji prawnej nomenklatury systemu HS w celu prawidłowej klasyfikacji towarów, choć w praktyce istnieją pewne rozbieżności pomiędzy krajami. GRI są stosowane w ściśle ustalonej kolejności. Oto kilka przykładów.
Uwaga: Te przykłady mają wyłącznie charakter orientacyjny. W razie wątpliwości co do tego, czy zasady GRI dotyczą danego artykułu, należy zasięgnąć opinii eksperta.
Zasada 1
Zasada 1 wyjaśnia, że tytuły sekcji, działów i poddziałów nie mają statusu prawnego. Klasyfikacja powinna być ustalana zgodnie z warunkami nagłówka i powiązanymi notami wyjaśniającymi do sekcji lub działu oraz poprzez odniesienie do innych zasad interpretacji.
Według Zasady 1 GRI, mimo iż Dział 87 zatytułowany jest „Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria”, nie oznacza to, że automatycznie obejmuje on wszystko, co można znaleźć w samochodzie. Na przykład opony należą do Działu 40.
Zasada 2
Zgodnie z częścią (a) tej Zasady te same nagłówki dotyczą niekompletnych produktów, jeśli produkty te mają charakter kompletnego artykułu. Ponadto zgodnie z nią niezłożone produkty otrzymują ten sam nagłówek co w pełni złożone produkty.
Część (b) tej zasady dotyczy mieszanek lub połączeń substancji. Poszerza ona zakres nagłówków dotyczących określonego materiału lub substancji tak, aby obejmowały też mieszanki lub połączenia tych towarów z innymi materiałami lub substancjami.
Jeśli wskutek zastosowania tej zasady produkty mogłyby zostać przypisane do więcej niż jednego nagłówka, należy zastosować Zasadę 3.
Po zastosowaniu Zasady 2, część (a) obejmuje takie artykuły, jak meble pakowane na płasko lub inne produkty sprzedawane w formie zestawów, które niekoniecznie muszą być pełnymi zestawami. Oznacza to, że niekompletny samochód przeznaczony do renowacji zostałby nadal sklasyfikowany jako kompletny.
Zasada 2, część (b) oznacza, że koszula męska wyprodukowana w 60% z bawełny i w 40% z poliestru powinna zostać sklasyfikowana jako „Koszula bawełniana”, ale koszulę z mieszanki 50/50 należałoby sklasyfikować zgodnie z Zasadą 3.
Zasada 3
Zasada 3 obowiązuje, gdy produkty mogą zostać przypisane do więcej niż jednego nagłówka.
Według części (a) nagłówek zawierający szczegółowy opis artykułu powinien być zastosowany zamiast nagłówka zawierającego jedynie opis ogólny.
Część (b) odnosi się do mieszanek i połączeń, w skład których wchodzą różne materiały. Zgodnie z nią artykuły te muszą być sklasyfikowane na podstawie materiału lub podzespołu, który nadaje im ich podstawowy charakter.
Zgodnie z częścią (c) wszystkie artykuły, które nie mogą zostać sklasyfikowane na podstawie części (a) i (b), powinny zostać przypisane do nagłówka figurującego jako ostatni wśród równorzędnie uzasadnionych nagłówków.
Zasada 3 – zwłaszcza część (b) – może być interpretowana bardzo szeroko, w związku z czym w przypadku powoływania się na nią należy zawsze zasięgać opinii eksperta.
Zgodnie z częścią (a) butelki plastikowe powinny zostać przypisane do nagłówka 3923, który zawiera informację o „Balonach, butelkach, kolbach i artykułach podobnych”, zamiast do nagłówka 3926 opisanego po prostu jako „Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych”.
Zgodnie z częścią (b) w przypadku zestawu przyborów geometrycznych składającego się z plastikowej linijki, plastikowego kątomierza i stalowego cyrkla, cyrkiel może zostać uznany za cechę definiującą, gdyż ma największą wartość. Jednak konieczne może okazać się wprowadzenie tych towarów jako dwa lub trzy oddzielne artykuły z przydzieloną wartością. Funkcja danego artykułu ma duży wpływ – choć laser jest przypisywany do działu 9013, laser stosowany do telekomunikacji światłowodowej może zostać sklasyfikowany jako sprzęt telekomunikacyjny (8517).
Na podstawie części (c) koszula męska wyprodukowana w 50% z bawełny i w 50% z poliestru – w przypadku gdy obie mieszanki w równej mierze definiują charakter towaru – zostałaby przypisana do nagłówka 62053000 „Z włókien chemicznych”, zamiast nagłówka 62052000 „Z bawełny”.
Zasada 4
Zasada ta dotyczy towarów, które nie mogą zostać sklasyfikowane poprzez zastosowanie Zasad 1–3. Zgodnie z nią takie towary powinny być przypisywane do nagłówka tych produktów, do których są najbardziej zbliżone. Jednak z uwagi na złożoną strukturę takich klasyfikacji zasada ta jest rzadko stosowana.
Zasada ta charakteryzuje się zdroworozsądkowym podejściem do klasyfikacji. Prostymi słowy, jeśli coś wygląda jak kaczka, kwacze jak kaczka i chodzi jak kaczka, powinno być sklasyfikowane jako kaczka.
Zasada 5
Zasada 5 dotyczy pudełek, opakowań i materiałów opakowaniowych wykorzystywanych do pakowania produktów. W większości przypadków, jeśli materiały te nie zostały zaprojektowane do wielokrotnego użytku, klasyfikowane są wraz z produktem.
Oznacza to, że plastikowo-tekturowe pudełko zawierające samochodzik nie jest klasyfikowane odrębnie. Kontener morski używany do transportu towaru – nawet jeśli zawiera pojedynczą partię tych samych towarów – nie jest uznawany za część tych towarów i podlega odrębnej klasyfikacji.
Zasada 6
Poprzednie Zasady dotyczyły klasyfikacji na poziomie nagłówków. Celem Zasady 6 jest zadbanie, aby Zasady 1–5 były stosowane do klasyfikacji towarów na poziomie podtytułu, pod warunkiem uwzględnienia not wyjaśniających do tego podtytułu.
Jakie są przykłady niespójności w klasyfikacji HS?
Klasyfikacja HS jest złożonym procesem, który czasami przysparza wielu problemów. Oto dwa przykłady ilustrujące niespójność klasyfikacji HS:
1. Wiele firm wytwarza produkty specjalistyczne i deklaruje wszystkie części zapasowe i części tych produktów jako części głównego produktu – czasami jest to prawidłowe podejście umożliwiające korzystanie z dość niskich stawek cła. Jednakże części „ogólnego zastosowania” – takie jak śruby, sprężyny, podkładki, nakrętki, o-ringi itp. są klasyfikowane inaczej, zgodnie ze swoim charakterem, i często podlegają wyższemu cłu.
2. Podtytuł 9505 10 obejmuje artykuły, które są powszechnie uznawane za stosowane podczas obchodów Świąt Bożego Narodzenia i wytwarzane oraz produkowane wyłącznie jako artykuły bożonarodzeniowe. Nie obejmują one jednak artykułów związanych z „okresem zimowym”, takich jak sopelki, śnieżynki, gwiazdki, renifery, rudziki i bałwanki, ponieważ nie mają one charakteru stricte bożonarodzeniowego, ale są głównie stosowane jako dekoracje zimowe. W Wielkiej Brytanii cło należne w przypadku ozdób bożonarodzeniowych wynosi 0%, a w przypadku ozdób zimowych 2,7%.
